Zoals elke maand blikken wij in onze derde termijn terug op de afgelopen raadsvergadering. Deze keer Herman van Rens over de uitgebreide beraadslagingen van afgelopen donderdag.
Kaders om te verzilveren.
Op 26 juni besprak de raad van Beek de Kadernota. Kaders zijn piketpalen. In de kadernota wordt in grote lijnen vastgesteld welke richting het bestuur van Beek zal opgaan de komende jaren.
Het belangrijkste onderwerp dat aan de orde kwam was het ‘sociale domein’. De gemeente moet een groot aantal taken op het gebied van zorg, jeugdzorg en participatie, die voorheen werden geregeld door het rijk, gaan uitvoeren. Zij moet het doen met minder geld dan het rijk hieraan besteedde. De grote uitdaging was en is om dat zo te doen dat de kwaliteit niet achteruitgaat of zelfs beter wordt. De gemeente staat immers kort bij de mensen, en kan beter dan de rijksoverheid overleggen met de burger over de vraag welke hulp nodig is om normaal in de samenleving te kunnen blijven functioneren.
Daarom is anderhalf jaar gepraat in een speciale werkgroep over de vraag hoe de zorg moet veranderen om goed en toch betaalbaar te zijn. Er moet daarvoor veel veranderen. Dat proces heet, in het moeilijke taalgebruik van de politiek: transformatie van het sociale domein. De werkgroep stelde daarvoor voorwaarden, kaders, op. De leden werden het erover eens dat ge gemeente vrij moet kunnen schuiven met geld van de ene taak naar de andere. Soms kan men met bezuinigingen op één gebied de tekorten elders opvullen. De zorg moet minder bureaucratisch worden, met minder schrijfwerk, minder indicatieprocedures. Zorgverleners moeten weer worden vertrouwd en in onderlinge samenwerking eigen verantwoordelijkheid terugkrijgen. Gebruikers van zorg moeten meer inbreng krijgen, en de zorg moet zo dicht mogelijk bij de burger worden geleverd, liefst vanuit de wijk.
Het was de grote verrassing tijdens de bespreking van de Kadernota dat eigenlijk alle fracties ongeveer hetzelfde dachten over het sociale domein. Volgende maand, 16 juli, wordt het ‘transformatieplan sociaal domein’ besproken. Dat is het moment om de gegroeide overeenstemming over de vraag welke richting we in Beek uitgaan, vast te leggen. Beek gaat de kaders verzilveren.
Kaalslag?
Hebt u het al gehoord? De bibliotheek gaat sluiten. De muziekschool gaat dicht. De welzijnsinstelling Partners in Welzijn houdt op te bestaan. Het staat allemaal in de krant!
Die klok hebben wij ook horen luiden. Maar nu de klepel. Zeker zal er in de voorzieningen in Beek veel veranderen; sommige vertrouwde instellingen zullen verdwijnen.
Op de eerste plaats is nog niet beslist dat bibliotheek, muziekschool en Partners in Welzijn zullen verdwijnen. Er zijn plannen geformuleerd, waarover zowel de burgers als de instellingen volop mogen meepraten.
En op de tweede plaats vinden de veranderingen plaats onder de voorwaarde dat alle ambities van het gemeentebestuur, waarvoor ook Progressief Beek zich garant heeft gesteld, volledig in tact blijven. Alle functies en voorzieningen blijven voor Beek behouden, ook die van lectuurvoorziening, muziekonderwijs en welzijnswerk. Maar ze worden waarschijnlijk wel op een andere manier georganiseerd, met minder bureaucratie, met meer samenhang en samenwerking, met meer inspraak en medewerking van de inwoners. Er zal meer worden geïnvesteerd in mensen en minder in gebouwen. Daar stelt Progressief Beek zich garant voor een daarop kunt u de partij aanspreken. Geen kaalslag, maar verandering dus.
Een bulderbaan over De Haamen
Wij wisten dat De Haamen een sportcentrum werd voor veel verschillende sporters, voetballers en tennissers, gezonden en gehandicapten, jongeren en ouderen.
Wij schrokken toen er tijdens de raadsvergadering van 26 juni gebulder te horen was boven De Haamen. Raadslid Geert Ghijsen (CDA) gaf met een volume van 80 decibel uiting aan zijn ongenoegen over de aanleg van het park. En niet alleen maakte hij veel geluid; hij zei ook harde dingen. Hij beschuldigde wethouder Wierikx van het achterhouden van informatie aan de raad en van het opzij schuiven van eigen regels bij de bouw van het park. Het was een aantijging van onbehoorlijk bestuur, en dat zonder bewijs. Wij noemen dat verdachtmakingen en zijn daar niet van gediend.